Przejdź do zawartości

Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Plantacja agawy niebieskiej w Tequili w 2017 roku
Państwo

 Meksyk

Stan

 Jalisco

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV, V, VI

Numer ref.

1209

Region[b]

Ameryka Łacińska i Karaiby

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2006
na 30. sesji

Położenie na mapie Jalisco
Mapa konturowa Jalisco, w centrum znajduje się punkt z opisem „Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili”
Położenie na mapie Meksyku
Mapa konturowa Meksyku, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili”
Ziemia20°51′34,20″N 103°45′59,76″W/20,859500 -103,766600

Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili[1] (hiszp. Paisaje de agaves y antiguas instalaciones industriales de Tequila) – obiekt kulturowy znajdujący się w zachodnim Meksyku, w stanie Jalisco, wpisany w 2006 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]
Rdzenie agawy (tzw. piñas) w destylarni José Cuervo w Tequili (2018)

Wpisane na listę światowego dziedzictwa dobro obejmuje obszar o powierzchni 35 018,852 ha (ze strefą buforową wielkości 51 261,334 ha[2]) rozciągający się pomiędzy podnóżem wulkanu Tequila(inne języki) a doliną rzeki Río Grande de Santiago[1][2]. Region ten stanowi jeden z najważniejszych krajobrazów kulturowych Meksyku[2]. W jego skład wchodzą plantacje agawy niebieskiej(inne języki) (Agave tequilana) – rośliny, która od ponad 2 tysięcy lat używana jest do produkcji sfermentowanych napojów (takich jak pulque) i tkanin, a od XVI wieku wykorzystywana jest do wytwarzania napoju alkoholowego o nazwie tequila i uchodzi za ważny element meksykańskiej tożsamości narodowej[1][2].

Oprócz pól agawy obszar ten obejmuje również miejscowości Tequila, El Arenal(inne języki), Magdalena(inne języki) i Amatitán z gorzelniami założonymi w okresie wzrastającego na świecie popytu na tequilę w XIX i XX wieku, funkcjonującymi do dziś[2]. W okolicy rozsiane są także okazałe rezydencje posiadaczy ziemskich (hacjendy); niektóre pochodzące z XVIII wieku[1][2]. Zarówno one, jak i destylarnie wzniesione są z suszonej na słońcu cegły pokrytej wapnem w kolorze ochry[1]. Budynki te mają charakterystyczne kamienne łuki oraz narożniki, specjalnie profilowane okna oraz neoklasycystyczne i barokowe zdobienia[1]. Budowle te stanowią zespoły architektoniczne odzwierciedlające rozwój techniki produkcji tequili na przestrzeni 250 lat[2].

Region Tequili jest przykładem połączenia dawnych, sięgających jeszcze czasów prekolumbijskich, tradycji lokalnego przemysłu z technologią dostarczoną na tereny Meksyku z Europy i pozostałej części Ameryki Północnej[1]. Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone w pobliskim Teuchitlán(inne języki) wykazały obecność na tym terenie kultury Teuchitlán(inne języki), która miała decydujący wpływ na jego rozwój i kształtowała go w latach 200–900 n.e.[1][2] Jej przedstawiciele zapoczątkowali bowiem system upraw tarasowych na tym obszarze, a pozostałościami po nich są domostwa, wzgórza rytualne, świątynie czy boiska[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Meksyk. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2023-09-09].
  2. a b c d e f g h UNESCO World Heritage Centre, Agave Landscape and Ancient Industrial Facilities of Tequila [online], whc.unesco.org [dostęp 2023-09-09] (ang.).